was ik maar bij je

Ze zit hier nu alleen, te denken te piekeren.
Ze voelt zich eenzaam, heeft nood aan een knuffel, zijn zachte armen om haar heen. Een lief woordje zachtjes in haar oor gefluisterd. Lag ze nu maar in zijn armen, warm en teder. Ze zou zich beschermd voelen, niet meer zo alleen. Dan kon ze luisteren naar zijn hart, dromen dat zijn hart klopt voor haar.
Ze denkt aan die andere avond toen hij bij haar was. Die lieve aanrakingen van hem doen haar steeds opnieuw wegdromen. Het geeft haar een warm, liefdevol gevoel vanbinnen. ze denkt opnieuw aan die zachte strelingen over haar armen, rug en hals.
Was ze nu maar niet alleen, was ze maar bij hem, in zijn armen wegdromen van al wat was en komen zal.