Eindelijk kan ik deze week weer eens lachen, zingen, dansen,... De depri-'ik kan het niet'-bui is voorbij. 'Waarom?' vraag je je nu af, awel, omdat het me deels toch al gelukt is. Nu nog gaan voor dat andere deel en dan is het morgen misschien wel tijd voor een feestje. Ik hoop het en hoop dat mijn geluk van vandaag morgen verder gaat en ook overslaat op de anderen die het nu best wel kunnen gebruiken.
De wereld lacht me toe en ik lach terug.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten