woensdag 28 februari 2007

:(

Waarom doe ik toch altijd mensen pijn waar ik om geef? T is allemaal mijn eigen schuld, maakt niet uit, maar voel me zo verdomd in de steek gelaten.
Niets lukt of kan ik nog. Concentratie is ver zoek en nadenken is al helemaal niet aan de orde. Ik kan niet meer en kwets nu mensen nodeloos, gewoon omdat het niet lukt of wilt lukken. Het kleinste detail is te veel om mij nu te doen instorten.

Dit was dan eventjes mijn korte intermezzo in deze drukke stressy tijden.
Voor iedereen die ik momenteel kwets ik bedoel het zo niet en weet niet waarom ik het doe.

Geen opmerkingen: