de wind is gedraaid

Eindelijk kan ik deze week weer eens lachen, zingen, dansen,... De depri-'ik kan het niet'-bui is voorbij. 'Waarom?' vraag je je nu af, awel, omdat het me deels toch al gelukt is. Nu nog gaan voor dat andere deel en dan is het morgen misschien wel tijd voor een feestje. Ik hoop het en hoop dat mijn geluk van vandaag morgen verder gaat en ook overslaat op de anderen die het nu best wel kunnen gebruiken.
De wereld lacht me toe en ik lach terug.

Verrassende verkeersborden

Vandaag overkwam me iets vreemd, ja echt! Ik vertrok vanochtend, de autobestuurders mochten toen nog lustig het gaspedaal induwen tot 70 km/uur. Uiteraard rijdt iedereen dan wel sneller, ik ben ook niet naïef. Maar tegen de avond was er blijkbaar een verkeersbord gegroeid, zomaar uit het niets. Eerst dacht ik bij mezelf ' Vreemd, dit stond er vanochtend nog niet of ben ik nu zo blind/dement.' (De kans bestaat aangezien ik nogal gehaast was) Maar ik had gelijk (na uiteraard een navraag) overdag is er een verkeersbord gegroeid met daarop, jaja zone vijftig, heel absurd uiteraard: het is geen bebouwde kom en een vrij degelijke ik-kan-goed-doorrijden-straat. Volgens mij gaat ergens in de loop van de volgende weken onze beste vriend *uhum* de politie/rijkswacht ergens een postje opzetten met zo leuke flitsjes. 'T zijn toch lieverds he, de mensen voorzien van foto's van hun auto.

Dit was dan mijn boodschap van algemeen nut. Volgende keer als je langs mijn huis doorijdt, zal het aanzienelijk trager zijn.